شکستگی آرنج شکستگی در یکی از سه استخوان تشکیل دهنده مفصل آرنج است: استخوان بازو (استخوان بازو)، اولنا (استخوان ساعد در سمت صورتی) یا رادیوس (استخوان ساعد در سمت شست).
شکستگی‌های آرنج نسبتاً شایع هستند و می‌توانند به دلیل عوامل مختلفی از جمله زمین خوردن، ضربه مستقیم به آرنج یا آسیب پیچشی به بازو رخ دهند.
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی بعد از شکستگی شانه در اصفهان
شایع ترین علائم
- درد: شایع ترین علامت شکستگی آرنج درد است. درد ممکن است ناگهانی و شدید باشد و با حرکت بدتر شود.
- تورم: آرنج ممکن است به عنوان پاسخ طبیعی بدن به آسیب متورم و کبود شود.
- تغییر شکل: در برخی موارد، آرنج ممکن است تغییر شکل یا بد شکل به نظر برسد.
- از دست دادن حرکت: حرکت آرنج ممکن است دشوار یا غیرممکن باشد، به خصوص اگر شکستگی شدید باشد.
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن: اگر اعصاب این ناحیه آسیب دیده باشد، ممکن است بی حسی یا گزگز در دست یا انگشتان ایجاد شود.
انواع شکستگی آرنج
انواع مختلفی از شکستگی آرنج وجود دارد، از جمله:
- شکستگی Olecranon: این شکستگی نوک استخوانی آرنج است که بخشی از استخوان زند. شکستگی های Olecranon شایع ترین نوع شکستگی است.
- شکستگی بازو: این شکستگی استخوان بازو است و شیوع آن کمتر از شکستگی اولکرانون است.
- شکستگی رادیوس یا اولنا: این شکستگی یکی از استخوان های ساعد است. شکستگی های رادیوس نسبت به شکستگی استخوان اولنا شایع تر است.
درمان این آسیب به نوع شکستگی و شدت آسیب بستگی دارد. در بیشتر موارد، درمان شامل بی حرکت کردن آرنج با یک آتل یا گچ است تا استخوان ترمیم شود. در برخی موارد، جراحی ممکن است برای تنظیم مجدد استخوان ها یا رفع هرگونه آسیب وارده به رباط ها یا تاندون ها ضروری باشد.
بهبودی پس از شکستگی آرنج ممکن است چندین ماه طول بکشد. در طول فرآیند بهبودی، فیزیوتراپی برای بازیابی حرکت و قدرت آرنج مهم خواهد بود. در بیشتر موارد، افراد مبتلا به شکستگی آرنج بهبودی کامل پیدا می کنند.
فیزیوتراپی پس از شکستگی آرنج
فیزیوتراپی تخصصی آرنج نقش مهمی در روند بهبودی پس از شکستگی آرنج دارد. هدف آن بازگرداندن دامنه حرکت، قدرت و عملکرد مفصل آرنج آسیب دیده است که به شما امکان می دهد فعالیت های عادی خود را بازیابید. برنامه درمانی خاص فیزیوتراپی به نوع شکستگی، سلامت کلی شما و اهداف شما برای بهبودی بستگی دارد.
مراحل فیزیوتراپی پس از شکستگی
مرحله اولیه: هنگامی که شکستگی تثبیت شد، فیزیوتراپ شما با دامنه حرکتی ملایم تمرینات را برای جلوگیری از سفتی و بهبود بهبودی شروع می کند. این تمرینات ممکن است شامل حرکات غیرفعال باشد، جایی که درمانگر بازو و آرنج شما را حرکت می‌دهد، یا حرکات کمکی فعال، جایی که شما در انجام حرکات کمک می‌کنید.
فاز میانی: همانطور که آرنج شما بهبود می یابد و انعطاف پذیری پیدا می کند، فیزیوتراپ شما تمریناتی را برای تقویت عضلات اطراف مفصل معرفی می کند. این تمرین‌ها ممکن است شامل تمرین‌های تقویتی با وزنه‌های سبک یا نوارهای مقاومتی و همچنین فعالیت‌های عملکردی باشد که کارهای روزمره را تقلید می‌کنند.
فاز پیشرفته: هنگامی که دامنه قابل توجهی از حرکت و قدرت را به دست آوردید، فیزیوتراپ شما بر بهبود هماهنگی و تعادل شما تمرکز خواهد کرد. اگر شما ورزشکاری هستید که قصد بازگشت به ورزش خود را دارید، ممکن است تمرینات ورزشی خاص را نیز در خود داشته باشند.
اهداف فیزیوتراپی
- افزایش دامنه حرکتی (ROM): فیزیوتراپیست ها شما را از طریق یک سری تمرینات راهنمایی می کنند تا به تدریج انعطاف پذیری مفصل آرنج شما را افزایش دهند و از سفتی و بهبود حرکت جلوگیری کنند.
- تقویت عضلات: تمرینات بر تقویت عضلات اطراف مفصل آرنج از جمله عضلات دوسر بازو، سه سر و ساعد تمرکز دارند. این امر ثبات و عملکرد مفصل را افزایش می دهد.
- کاهش درد و التهاب: تکنیک های فیزیوتراپی مانند ماساژ، اولتراسوند و تحریک الکتریکی می توانند به مدیریت درد، کاهش التهاب و بهبودی کمک کنند.
مدت زمان فیزیوتراپی پس از شکستگی آرنج بسته به شدت آسیب، پیشرفت فرد و اهداف توانبخشی متفاوت است. به طور معمول، شامل جلسات منظم با فیزیوتراپیست به مدت چند هفته و به دنبال آن یک برنامه تمرینی خانگی برای حفظ پیشرفت است.
