تنگی کانال نخاعی یکی از بیماری های ستون فقرات است که در دو نوع مادرزادی و اکتسابی رخ می دهد.
این بیماری به دلیل کاهش فضای داخلی کانال نخاعی که محل عبور ریشه های عصبی نخاعی است رخ می دهد و منجر به بروز علائمی همچون احساس درد در کمر و یا گردن ( بسته به محلتنگی کانال ) ضعف و بی حسی اندام ها ، گزگز کردن اندام ها و … می شود.
کاهش فضای کانال نخاعی موجب می شود تا فشار غیرطبیعی به ریشه های نخاعی وارد شود.
در تنگی کانال نخاعی مادرزادی قطر کانال نخاعی بطور مادرزادی کم است و در تنگی کانال اکتسابی عواملی مانند افزایش سن و رشد استخوان و سایر بافت ها به داخل کانال نخاعی و مشکلاتی مانند بیرون زدگی دیسک ها منجر به بروز این آسیب می شوند.
کمردرد و گردن که از شایع ترین علائم و عوارض این آسیب هستند به دلیل وارد شدن فشار به نخاع و ریشه های عصبی در کنار دیسک کمر و دیسک گردن ایجاد می شود.
تشخیص این بیماری به دلیل تشابه علائم آن با سایر مشکلات ستون فقرات نیازمند بررسی دقیق توسط متخصص است.
نشستن های طولانی مدت در افراد پشت میز نشین یکی از عوامل افزایش دهنده خطر بروز تنگی کانال نخاعی است به همین دلیل به افراد کارمند و افرادی که ساعت های طولانی روی صندلی می نشینند توصیه می شود برای محافظت از ستون فقرات خود هریک ساعت از جای خود بلند شده و تمرینات کششی کم را انجام دهند.
علائم تنگی کانال نخاعی
- احساس درد در کمر یا گردن ( بسته به محل آسیب )
- انتشار درد به سایر اندام ها
- گزگز کردن اندام ها
- ضعف و بی حسی اندام ها
- خشکی و کاهش انعطاف پذیری ستون فقرات
- تشدید درد هنگام خم و راست شدن ، راه رفتن ، ایستادن و …
- گرفتگی های عضلانی
- بی اختیاری ادرار و یا مدفوع در موارد پیشرفته بیماری
دلایل و عوامل خطر
مهم ترین عواملی که در افزایش خطر بروز تنگی کانال نخاعی اکتسابی نقش دارند عبارتند از :
- آرتروز ستون مهره ها
- بیرون زدگی دیسک کمر
- بیرون زدگی دیسک گردن
- فرسایش ستون مهره ها
- آسیب مهره ها
- لغزش مهره ها بر روی هم
- افزایش ضخامت رباط های اطراف نخاع
- تومور های نخاعی
- پوکی استخوان
روش های درمان
بیمار باید از میزان فعالیت های خود کاسته و از قرار گیری در موقعیت هایی که سبب تشدید درد می شوند اجتنبا کند.
انجام ورزش های سبک مانند شنا و پیاده روی با تجویز پزشک منعی نداشته و حتی در برخی مبتلایان می تواند به فرایند درمانی نیز کمک کند.
ممکن است پزشک استفاده از کمربندهای طبی مخصوص تنگی کانال نخاعی را به بیمار توصیه کند.
استفاده از داروهای مسکن مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و داروهای کورتونی تزریقی برای تسکین موقتی درد توسط پزشک توصیه می شوند.
فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی به عنوان موثرترین راهکار درمان غیرجراحی این آسیب شناخته می شود که با استفاده از مدالیته هایی همچون لیزر پرتوان ، الکتروتراپی و متدهای درمان دستی و تمرینات ورزشی ارائه می شود.
تکنیک های درمان دستی یا همان منوال تراپی ستون فقرات به افزایش فضای بین مهره ها و کاهش فشار بر اعصاب تحت فشار کمک زیادی می کند.
تمرینات ورزشی مخصوص تنگی کانال نخاعی نیز سبب افزایش قدرت انعطافذیری ستون مهره ها و افزایش قدرت عضلات شکم و کمر شده و شرایط بیمار را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی همچنین سبب ثبات ستون فقرات، استحکام و تقویت ستون فقرات و افزایش انعطاف پذیری مهره ها می شود.
در صورتی که روش های ذکر شده قادر به بهبود بیماری و تسکین علائم بیمار نشوند عمل جراحی به عنوان آخرین گزینه توسط جراح توصیه می شود.
کلمات مرتبط :
درمان تنگی کانال نخاع – فیزیوتراپی کمر – فیزیوتراپی کمر در اصفهان – بهترین مرکز فیزیوتراپی در اصفهان
