آرتروز مچ پا نوعی بیماری تخریبی و پیشرونده غضروف مفصلی است که ریسک بروز آن با افزایش سن و حرکات تکراری مفصل مچ پا افزایش پیدا می کند.
شیوع بروز آرتروز در مفصل مچ پا نسبت به سایر مفاصل بدن کمتر است ، دلایل این امر شامل تفاوت در غضروف مفصلی ، حرکت مفصل و حساسیت غضروف به واسطه های التهابی است
با افزایش سن ، خطر ابتلا به آرتروز بیشتر می شود. آسیب مفصلی ناشی از این وضعیت می تواند موجب تورم ، درد و تغییر شکل در پا و مچ پا شود.
وجود غضروف مفصلی برای حرکات طبیعی مفصل از اهمیت زیادی برخوردار است و در صورتی که غضروف آسیب ببیند استخوان ها در محل مفصل بجای آن که بر روی هم بلعزند دچار ساییدگی شده که این شرایط منجر به بروز درد و التهاب در مفصل مبتلا و ناتوانی در راه رفتن بطور طبیعی می شود.
سایش استخوان ها بر روی هم همچنین سبب ایجاد حارخای استخوانی در محل مفصل مچ پا شده که این وضعیت نیز سبب تشدید علائم می شود.
دلایل و عوامل خطر
وارد شدن فشار بیش از حد به مفصل در نتیجه فعالیت بالا و یا اضافه وزن یکی از مهم ترین عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به آرتروز مچ پا است.
روماتیسم مفصلی ، اختلالات هورمونی و دیابت نیز از جمله مشکلاتی هستند که ریسک بروز آرتروز در مفاصل بدن را افزایش می دهند.
وارد شدن ضربه شدید به مچ پا که سبب آسیب دیدگی مفصل و بافت های آن بشود نیز در بروز این بیماری نفش دارد.
علائم آرتروز مچ پا
- احساس درد در مچ پا بخصوص حین راه رفتن و انجام فعالیت ها
- حساسیت مچ پا به لمس و فشار
- خشکی و کاهش انعطاف پذیری مچ پا بخصوص پس از مدتی استراحت و عدم فعالیت
- ناتواین در راه رفتن بطور طبیعی بدلیل وجود درد
- تورم و التهاب مچ پا
- تغییر شکل مچ پا در موارد پیشرفته آرتروز
روش های درمان
اگرچه آرتروز مچ پا مانند آرتروز در دیگر مفاصل بدن درمان قطعی ندارد اما با اقداماتی می توان به تسکین علائم کمک کرد.
کاهش سطح فعالیت و افزایش استراحت برای کاستن از میزان فشاری که به مفصل مچ پا وارد می شود می تواند به تسکین علائم و جلوگیری از پیشرفت تحریب غضروف مفصلی جلوگیری کند.
گرم کردن مچ پا با کمپرس گرم سبب افزایش جریان خون در مفصل مبتلا به آرتروز شده و درد را تسکین می دهد.
استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و داروهای کورتونی تزریقی برای تسکین درد توصیه می شوند.
در برخی موارد که آرتروز مچ پا سبب تغییر شکل مچ پا شده استفاده از کفی و کفش طبی می تواند کمک کننده باشد.
فیزیوتراپی یکی از بهترین روش های درمان بیماری های مفصلی از جمله آرتروز است ، فیزیوتراپی درد و التهاب را کاهش داده و عملکرد حرکتی مفصل را نیز بهبود می بخشد.
در صورتی که روش های ذکر شده در بالا نتوانند کمکی به بهبود شرایط بیمار کنند جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :
